Bartoneloza (B.henselae), IgM met. CLIA

Badanie ma na celu identyfikację w krwi pełnej metodą CLIA przeciwciał IgM specyficznych dla  Bartonella henselae, bakterii wywołujących zakażenia przenoszone głównie przez kleszcze i stawonogi żywiące się krwią, powodujących choroby współistniejące często z  boreliozą i przebiegające jako choroba z Lyme.  Bartonella henselae jest  czynnikiem etiologicznym choroby kociego pazura. Bakterie z rodzaju Bartonella wywołują u ludzi choroby zwane bartonelozami o objawach zależnych od gatunku. B. henselae przenoszona jest przez pchły, wszy i kleszcze, ale także przez ślinę zakażonych psów i kotów, stąd nazwa potoczna: choroba kociego pazura. B. henselae wnika do erytrocytów.
Po okresie bezobjawowym lub z objawami miejscowymi, po kilku tygodniach od zakażenia, może wystąpić gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, prowadzące do przebicia i inne objawy nieswoiste. Nieleczone zakażenie wywołuje napadową gorączkę i może prowadzić do zapalenia mózgu lub serca. Ciężki przebieg choroby dotyka osoby o obniżonej oporności (np. chorych na AIDS). Swoista IgM stwierdzana jest w początkowym okresie choroby u stosunkowo niewielkiego odsetka chorych,  ok. 20%, co jednakże może się wiązać ze zbyt późnym wykonaniem badania.

Wynik dodatni IgM specyficznej dla patogenu:  przebiegające wczesne zakażenie.